Het nieuwe kabinet is naar eigen verkondiging het groenste ooit. Gezien de magere inspanningen die door vorige kabinetten zijn geleverd, is dat al gauw het geval. Bovendien moet Rutte III die pretentie natuurlijk nog gaan waarmaken. Dat er over rechts geformeerd werd, stemt weinig hoopvol. Je ziet het al aan de ministersposten: twee ministers voor veiligheid en geen voor milieu. Bij de presentatie van de plannen ging het als vanouds over ‘de portemonnee’ – je hoort het ze al zeggen aan de borreltafel – in plaats van over grootse visies op milieubeheer of de verdeling van inkomen en zorg, waar de opiniepagina’s vol van staan.
Burgers, die graag naar de overheid wijzen, kunnen natuurlijk ook zelf veel doen, of liever gezegd laten, om het milieu te ontzien. Bijvoorbeeld door duurzaam proberen te leven en minder te consumeren. Men consumeert er echter onverminderd lustig op los. De televisie staat bol van de reis- en kookprogramma’s. Over ‘consuminderen’ hoor je bijna niemand.
Het nieuwe ‘groene’ kabinet geeft zelfs een omgekeerde boodschap af: we moeten juist méér besteden (behalve dan aan eerste levensbehoeften zoals groente en fruit, wat juist weer goed zou zijn, of, om maar eens een dwarsstraat te noemen, aan cultuur, wat voor ondergetekende trouwens ook een eerste levensbehoefte is). Door de koppeling van Economische Zaken en Klimaat zal het klimaatbeleid van dit ouderwetse VVD/CDA-kabinet (met wat nieuwe accentjes) vrees ik vooral neerkomen op duurzaam ondernemen. Er moet immers geld verdiend worden, zodat we het in de woorden van de grote ziener Rutte ‘straks weer allemaal een beetje beter hebben’.
Iedereen maakt zich zorgen over de opwarming van de aarde, maar niemand wil er iets voor inleveren. Het blijft blijkbaar nodig om op grote schaal vlees, zuivelproducten en bloemen te exporteren, want daar worden we rijker van. Terwijl de betreffende sectoren de bodem uitputten, de biodiversiteit aantasten en de atmosfeer vergiftigen. En dan heb ik het nog niet over de dierenmishandeling in de bio-industrie. Onverminderd geldt de Wet op de Economische Groei. En dat in dit kleine rotlandje.
Een ander slecht voorbeeld van ongebreidelde groei is Schiphol, waarvoor er zelfs moet worden ‘uitgeweken’ naar Lelystad. Alsof het niet anders kan. Met nog meer schadelijke uitstoot tot gevolg en een hoop geluidsoverlast. De vliegtuigindustrie zegt over het laatste dat iedereen lawaai weer anders ervaart. Het is uiteindelijk altijd weer je eigen probleem, waar je maar weer mee moet om zien te gaan.
Het is ironisch dat het straks in Lelystad om vakantievluchten gaat, terwijl de rust in eigen land zoek is. Hier zou de burger dus een bijdrage kunnen leveren aan een mooi en schoon eigen land, waarvoor hij zo graag de vlag uitsteekt en het Wilhelmus zingt. Maar in plaats van op een vredige camping in Gelderland tot zichzelf te komen, zit de doorsnee-Nederlander liever hutjemutje te roosteren aan de Middellandse Zee (en waar precies weten ze nog steeds niet…). En daarvoor hoor je straks, wanneer je op De Veluwe tevergeefs wat contemplatie zoekt, voortdurend vliegtuigmotoren ronken.
Het is ongelooflijk dat behalve een paar duizend direct gedupeerden – van omwonenden tot zweefvliegers – niemand zich hier druk om maakt. En dat de PvdA hiervoor mede verantwoordelijk is, een partij waarvan je juist milieubewustzijn verwacht. De staatssecretaris stelt zich weliswaar kritisch op, maar het kwaad is inmiddels geschied.
Het zou niet alleen voor de rust in ons toch al drukke en overgecultiveerde land, maar ook voor het milieu een goede zaak zijn wanneer de Nederlander eens wat gezonde vliegangst zou ontwikkelen!