Over ‘A bird’s eye view’ van Ad Colen
Vogelgeluiden houden saxofonist Ad Colen al geruime tijd bezig. Hij studeerde vaak in het buitenhuisje van zijn ouders vlak over de grens in België en probeerde de vogelgeluiden die hij hoorde op zijn saxofoon te imiteren. Verschillende van de melodieën die hij hoorde, vormen de basis van de elf nummers van dit opmerkelijke album.
Mocht je denken dat het hier om allerlei melige imitaties gaat dan heb je het mis. Colen onderwierp de zang van bijvoorbeeld de winterkoning en de boomleeuwerik aan een grondige analyse en kwam zo tot enkele melodielijnen, waarna hij zijn composities is gaan uitwerken. Het album heeft een flink improviserend karakter. Colen is een saxofonist die stevig in de beboptraditie staat en ook op deze plaat fijne vloeiende solo’s speelt.
Hij laat zich door een viertal musici begeleiden, waaronder zijn vaste drummer Yonga Sun, bassist Dion Nijland en toetsenist Mike Roelofs op piano, fender rhodes en wurlitzer. Rogier Hornman voegt hier met zijn cello nog een bijzonder geluid aan toe. Net als de sax kan de cello ritmisch springen en heerlijk zingen. En als de vogels natuurlijk. Roelofs zorgt voor verschillende kleuren. De uitstekende ritmesectie is vooral begeleidend.
De muziek is beeldend en fantasierijk. Het verdient aanbeveling de liner notes tijdens het luisteren erbij te houden, die een aardige uitleg geven over de achtergrond van de nummers en een extra dimensie aan de muziek geven. Colen heeft zich trouwens niet tot de meest welluidende vogels beperkt. Ook de kauw, de buizerd en de uil passeren de revue. In ‘Five jackdaws having a chat’ zien we de onvoorstoorbare tred van de kauw voor ons, waarna het nummer in een stoere groove overgaat. Er is veel ruimte voor humor op deze plaat vol tegendraadse ritmes.‘Buzzard’ is, als een eresaluut, gebaseerd op een compositie van Messiaen, de grote vogelcomponist.
Op ‘Wait for the woodlark’ horen we lyrische solo’s van saxofoon en cello. Er zijn zowel ingetogen (‘Hermit’) als expressieve, ritmische nummers (‘Sylvia is dancing but the cat is watching’). Het afsluitende ‘Midnight verses’ is stemmig als de nacht op deze interessante en vrolijk stemmende plaat die overigens een gedicht van de onlangs gestorven Armando als motto meekreeg: ‘O, het geroep van een vogel! […] Ik doe hem na.’ Om vervolgens, als de vogel geen interesse toont, zijn eigen lied te zingen. Net als Colen.
Bezetting: Ad Colen tenor- en sopraansaxofoon; Dion Nijland contrabas; Yonga Sun drums; Mike Roelofs fender rhodes, wurlitzer, piano; Rogier Hornman cello. Opgenomen: 3 en 4 januari 2018, Fattoria Musica, Osnabrück (D). Uitgebracht: juni 2018, Sweet Briar Music. €17,99