Mos
peutert tegels los
vlijt zich ertussen
stroomt, als je het toestaat,
als kleine rivieren
over het terras
stolt in de hoeken
tot poezenvacht
bedekt herinnering.
literair blog | columns | fictie
Mos
peutert tegels los
vlijt zich ertussen
stroomt, als je het toestaat,
als kleine rivieren
over het terras
stolt in de hoeken
tot poezenvacht
bedekt herinnering.