Verdriet

Om zich met kleine vogels te troosten
kocht ze tien stuks bollen vet
verpakt in nostalgisch bruine zakken
van onbedrukt stevig papier

de takken bogen licht door
toen ze werden opgehangen
de bollen glommen van
te verzadigen honger

ze werden meteen door
grote kluwen kauwen besprongen
om zwart als de dood
haar verdriet uit te hakken.

(inzending Turing Gedichtenwedstrijd 2017)