de ander passeert
op anderhalve meter
en dat voelt beter
Drone
Opgaand in de tred
van mijn fiets
in het zalige niets
glijdt in mijn ooghoek – opeens!
een donker object
in het nog lege veld
abrupt knijp ik
mijn remmen samen
plotseling alert
denk aan de misdaadserie
die ik laatst zag
de discussie op teevee
aan onvermoede arachnofobie
je privacy met je
aan de haal
de reiger zet zich introvert
naast de sloot
niets is nog normaal.
Besneeuwde tuin
Het sneeuwt
alles wordt vlak
en meer van hetzelfde:
een kauw een wak
in de grond, spreeuwen
verdrinken in de vacht
van een struik, een duif
ziet er als een vergeten
stuk tegel uit
Alleen de roodborst
wordt mooier:
bloedroder rood
op de dunste tak
klein baken
in een witte nacht.
Vergissing
In de maag
van de machtige potvis
eerst geborgen
in de onmetelijke oceaan
trof men aan:
115 plastic bekertjes
4 plastic flessen
25 plastic zakjes
2 teenslippers
1 nylon tas
en nog wat andere zaken
in totaal 6 kg zwaar
de mens is overal
er is geen vergissing mogelijk.
Stilstand
Stilstand is het mooiste wat er is:
de machtige gestalte van een boom
in de nacht, niets verroert zich
in het heelal, je hoort alleen
de sterren
de lijnen van de daken
zijn zoals ze moeten zijn:
scherp en hard, maar ook helder
er zijn geen schaduwen
je blaast een wolkje naar
de hemel, of was het er al
je bent uitgebreid
naar het firmament
je wordt er niet jonger op
maar ook niet ouder
stilstand is achteruitgang
noch vooruitgang, maar
ademt in het moment.
Mos
peutert tegels los
vlijt zich ertussen
stroomt, als je het toestaat,
als kleine rivieren
over het terras
stolt in de hoeken
tot poezenvacht
bedekt herinnering.
Een helende plek
Probeer jezelf een vergeten plek te herinneren
een plek zo overwoekerd en stil omdat niemand
er ooit verblijven wil en waar ook niemand
ooit maar brood in zag, een plek die even terzijde lag
onzichtbaar achter een onzichtbare schuur
permanent in de schaduw en met bladeren bedekt
waarin dingen verdwijnen en tijd en duur
en zorg dat je zo’n plek als enige ontdekt.
Voorjaarskolder
Het had kouder moeten zijn
maar de vlieg vergist zich niet
al zit hij gevangen op zolder
in een vroeg vallend donker
en vliegt hij naar de zon
die hij in het spotlicht ziet
waarmee de vergissing begon
en dat zijn tragiek belicht:
zijn vroege voorjaarskolder.
Spotvogel
Volgens Natuurmonumenten
doet hij ons land weleens aan
hij zit bij Koos Dijksterhuis,
Hans Dorrestijn, bij Nico de Haan
maar mijn tuin zal die
wel weer overslaan.
Narcissus
Zijn nagels krassen
takken op het raam
leg een mus maar
uit wat glas is
hardleers vliegt hij aan
zoekt zijn houvast:
de plint waarop hij zit
het harde oppervlak
waarachter de mus
verrukt met zijn vleugels
klapt, als een kleine,
grijze Narcissus.
(inzending Turing Gedichtenwedstrijd 2017)