Blakend staan ze aan de start
gestroomlijnd in hun lycra pak
onder het gladde schedeldak
tonen ze hun mooiste lach
Het pistool gaat af. Weg zijn ze
eerst krabbelend als eenden
veranderen ze van vleugelslag
vliegensvlug over het oppervlak
Hoe sierlijk ze een bocht aansnijden
rechtuit bliksemen de dijen
de mond verbeten in grimas
tikken ze weer een rondje af
De verzuring slaat toe
ze worden moe, ze zwoegen
je ziet de rondetijden: dat ze
zullen falen voel je beiden
Als ze de eindstreep overschrijden
zien ze hun droeve resultaat
amper twee minuten later
diep het leed op hun gelaat.